Przedszkole nr 3 im. Cz. Janczarskiego w Koluszkach

Adaptacja - złote Rady dla Rodziców

Drogi Rodzicu:

Proces adaptacji Państwa dziecka w nowym środowisku, to również stres dla Was. Chcemy być dla Państwa wsparciem w tym ważnym okresie. Dlatego przygotowaliśmy krótki poradnik, w którym zawarte zostało kilka najważniejszych wskazówek, ułatwiających rozpoczęcie nowego etapu w życiu Waszej rodziny. 

Adaptacja dziecka w przedszkolu to umiejętność przystosowania się do nowych warunków. To zdolność odnalezienia się w zupełnie nowej dla niego przestrzeni, poznania nowych dzieci, nowej pani, ale przede wszystkim pozostania w przedszkolu bez opieki mamy czy taty. Ten pierwszy okres „społeczny” w życiu dziecka jest dla niego bardzo ważny i dlatego trzeba zrobić wszystko, by dziecko proces adaptacyjny przeszedł pomyślnie i by dziecko dobrze czuło się w przedszkolu przez pierwsze dni, a także przez kolejne lata.

1.     Na czym polega adaptacja dziecka w przedszkolu ?

Dziecko musi przyzwyczaić się do tego, że zostanie pozostawiony w nowym miejscu bez mamy i taty. Będzie nowa pani, będą koledzy, będzie nowy rytm dnia. Dzieci mają swoje przyzwyczajenia, które ulegną zmianie. To dla większości z nich jest trudne. Niektóre dość szybko odnajdują się w nowych warunkach. Innym jest trudniej, ale niezależnie od tego powinny w nowym miejscu czuć się bezpiecznie. O to zadbają nauczyciele wychowawcy.

2.     Jak przygotować dziecko do pobytu w obcym miejscu ?

Trzeba dziecku powiedzieć, że pójdzie do nowego miejsca, do przedszkola, warto opowiedzieć, jak w nim jest i zwrócić przede wszystkim uwagę na pozytywy – dużo atrakcji, kolorowe zabawki, ciekawe zabawy. 

Może się zdarzyć, że w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu dziecko nie będzie miało apetytu, będzie płaczliwe i będzie tęsknić do domu. To się zdarza. Nauczyciele w przedszkolu doskonale sobie z takimi sytuacjami radzą.

3.     Co powinno umieć dziecko przed pójściem do przedszkola ?

Ważnym elementem, ułatwiającym dziecku proces adaptacji, jest nauczenie go czynności samoobsługowych.

Dziecko 3- letnie powinno umieć samodzielnie jeść, umyć ręce i buzię, ubrać się i sygnalizować swoje potrzeby. Nauczyciele zawsze dzieciom pomagają, ale ważne jest, by dziecko samo próbowało, nie czekało, aż ktoś zrobi to za nie. Tych czynności dziecko musi nauczyć się w domu, najłatwiej przez wykonywanie ich z rodzicami czy rodzeństwem. Dla dzieci to wielka frajda, gdy coś im się samodzielnie uda i mogą się tym pochwalić. Dzieci bardzo dużo uczą się przez obserwację. W grupie zupełnie inaczej funkcjonują, patrzą na zachowania innych dzieci, naśladują je. W tym aspekcie pobyt w przedszkolu uczy samodzielności znacznie szybciej niż jej nauka w domu.

4.     W co wyposażyć dziecko, by było mu łatwiej?

Każdy przedszkolak powinien mieć w swojej szafce kilka zapasowych kompletów ubrań. Przydadzą się, gdy zdarzy się sytuacja „kryzysowa”. Należy pamiętać, że 3-latek dopiero uczy się samodzielności, nie wszystko jeszcze umie. Przeżywa swoje niepowodzenia, musimy mu na to pozwolić, ale jednocześnie uczyć, jak sobie 

5.     Adaptacja dziecka w przedszkolu bez stresu.

Często zdarza się, że to rodzice mają ogromny problem z rozstaniem z dzieckiem. Dziecko widzące pewnego siebie, uśmiechniętego, spokojnego rodzica znacznie łatwiej i chętniej zostanie w swojej grupie. Jeśli rodzice pokazują mu, że sami nie są swojej decyzji pewni, wahają się, okazują emocje – to wzbudza niepokój także u dziecka. Kiedy rodzice przyprowadzą dziecko do przedszkola, powinni rozstać się z nim w miarę szybko, tylko jeden raz. Należy unikać powracania, zaglądania przez okno sali. Dziecko może płakać, ale zaufajmy nauczycielowi. Wychowawcy bardzo szybko opanowują sytuację i dziecko świetnie bawi się w grupie.

6.     Ile trwa adaptacja dziecka w przedszkolu?

Adaptacja dziecka w przedszkolu trwa od dwóch tygodni do miesiąca, w tym czasie dziecko będzie z pewnością dopytywało i sprawdzało, czy to nowe miejsce, którym jest przedszkole jest „na serio”. Wtedy trzeba mu pokazywać i mówić, że tak, do przedszkola trzeba chodzić codziennie, tak jak mama i tata chodzą do pracy. Dziecko zrozumie z czasem, że przedszkole jest jego nowym miejscem spędzania czasu. Pytajmy codziennie dziecko, o to, co dziś zbudowało, narysowało, z kim i jak się bawiło. Dzieci chętnie opowiadają o swoich małych sukcesach. To je wzmacnia i daje odwagę na każdy kolejny dzień w przedszkolu. Adaptacja nie musi być trudna, wszystko zależy od podejścia do niej dorosłych. Trzeba pamiętać,że małe dzieci budują swój świat podobnie, jak dorośli i to ich postawy i zachowania najczęściej powtarzają. Jeśli rodzice okażą spokój i pewność – dzieci także wkrótce przejmą te zachowania.

WYPRAWKA DO PRZESZKOLA 

Pierwszego dnia do Przedszkola należy przynieść:

Dziecko:

•         kapcie, podpisane inicjałami  dziecka (najlepiej łatwo zapinane)
•          piżamkę, podpisaną imieniem i nazwiskiem dziecka w podpisanym woreczku
•          pościel: koc (duży) i jasiek ubrane w poszewki
•          rzeczy na przebranie dziecka (w razie ewentualnej awarii)
•          przytulankę: misia lub inną rzecz, która będzie stanowić „ kawałek domu”  i pomoże znieść rozstanie z mamą
•          uśmiech na buzi i dobry humor

Pamiętamy, że strój dziecka powinien być wygodny i umożliwiać dziecku samoobsługę w podstawowych czynnościach.

Szanowni Państwo, 

Rodzice pierwszego dnia przynoszą ze sobą:

•        pewność, że dziecko sobie poradzi
•        zaufanie do nauczycielek i personelu przedszkola
•     uśmiech  na  twarzy,  która  będzie  bardzo  obserwowana  przez  dziecko  i z której dziecko szybko potrafi wyczytać dobre i złe emocje
•        spokój

Drodzy Rodzice pamiętajcie o nieprzedłużaniu pożegnania z dzieckiem w szatni to nie służy Waszemu Skarbowi oraz powoduje zmiany nastrojów u innych dzieci.

Uwagi: 

•        jeśli  dziecko  jest  uczulone  na  jakieś  pokarmy,  prosimy  o  przygotowanie  pisemnej   informacji i dostarczenie nauczycielce w grupie dziecka oraz stosownym zaświadczeniu od lekarza
•         prosimy  także  o  aktualizowanie  numerów  telefonów  do  kontaktów  z Państwem
•         prosimy  o  czytanie  informacji  na  tablicy  ogłoszeń  zamieszczanych  w ciągu roku szkolnego

Udział rodziców w  przygotowaniu dziecka do przedszkola może polegać na:

•     Stwarzaniu mu okazji do samodzielnego rozwiązywania problemów. Służy temu wykonywanie wspólnych prac domowych i  polecenia z  tym związane. Dzięki takim aktywnościom dziecko nabywa umiejętności samodzielnego organizowania sobie pracy, dba o  własne rzeczy, zabawki oraz porządkuje swoje miejsce pracy i zabawy.
•     Wyrobieniu w dziecku poczucia obowiązku, czemu sprzyja sumienne wykonywanie łatwych prac z własnej inicjatywy lub na polecenie rodziców. Niezbędne jest także rozwijanie wytrwałości i wyrobienie nawyku doprowadzania rozpoczętych działań do końca.
•     Przyzwyczajaniu dziecka do dłuższego skupiania uwagi przez obserwację przyrody, gry i zabawy z regułami, wspólne oglądanie obrazków, słuchanie piosenek i opowiadań.
•     Rozwijaniu samodzielności, szczególnie w zakresie czynności samoobsługowych. Nabycie tych sprawności przez trening w rodzinie ułatwi adaptację do przedszkola.
•     Psychicznym przygotowaniu malucha do zmiany. Należy kształtować pozytywną motywację dotyczącą przekroczenia progu przedszkola, ułatwiać nawiązywanie kontaktów z  rówieśnikami, kształtować umiejętność porozumiewania się z innymi dziećmi i dorosłymi.
•     Czuwaniu nad prawidłowym, ogólnym rozwojem oraz pracy nad korygowaniem i  kompensowaniem braków i trudności dziecka. Szczególną uwagę należy zwrócić na wadliwą postawę, płaskostopie, krótkowzroczność, zeza, kłopoty ze słuchem, wady wymowy, jąkanie, zaburzenia motoryczne.

Pierwsze dni w  przedszkolu są dla malucha czasem dynamicznych zmian. Członkowie najbliższej rodziny nie będą już jedynymi osobami, z którymi się spotyka. Znajdzie się w nowej, zupełnie innej sytuacji. Utrata poczucia bezpieczeństwa związana z nowym otoczeniem, jakim jest przedszkole, wywołuje naturalny lęk.

Jak rodzice mogą pomóc dziecku w trudnym dla niego procesie adaptacji?

•     Pozytywnie nastaw dziecko do przedszkola. W domu dużo rozmawiaj o przedszkolu, opowiadaj, że będzie mogło bawić się z kolegami, rysować, budować itp. Przedstaw realny, ale nie wyidealizowany obraz przedszkola.
•     Przyzwyczajaj dziecko do przedszkola stopniowo. Jeżeli dziecko do tej pory nie przebywało z innymi dorosłymi, pozostawiaj je na kilka godzin u dziadków lub znajomych, aby przedszkole nie kojarzyło mu się z pierwszym rozstaniem. Stopniowo dopasowuj rytm dnia dziecka w domu, do tego, jaki panuje w przedszkolu.
•     Pozwalaj dziecku na samodzielność. Nie wyręczaj go w ubieraniu, podczas jedzenia, mycia rak i zębów, a także w korzystania z toalety. Chwal wysiłek, jaki wkłada w te czynności.
•     Zwróć uwagę na krótkie pożegnania w przedszkolu. Nie wprowadzaj atmosfery pośpiechu, czule ale stanowczo pożegnaj się z dzieckiem. Nie okazuj dziecku własnych rozterek podczas rozstania, bowiem wtedy przekazujesz mu własne lęki.
•     Wejście do sali na własnych nogach. To bardzo ważne, by dziecko weszło do sali na własnych nogach, a nie na rękach rodzica. Moment „wyrywania dziecka” z objęć mamy jest nieprzyjemny dla każdej ze stron – dziecka, rodzica i nauczyciela. Dziecko zaczyna widzieć w nauczycielu osobę, która siłą odbiera je mamie, niczym okrutny porywacz. Dużo przyjemniej dla nauczyciela i dziecka przejąć rączkę dziecka i uściskać je od wejścia. Buduje to zaufanie dziecka do nowej znaczącej osoby dorosłej w jego życiu.

·        Jeśli dziecko przy pożegnaniu bardzo płacze, rozwiązaniem może być, aby przez pierwszy okres do przedszkola odprowadzał je ktoś inny.

•     Postaraj się regulować czas pobytu dziecka w przedszkolu. W początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi. Nie mów dziecku, że zostanie zabrane wcześniej, kiedy to jest niemożliwe. W przeciwnym razie malec będzie czuł się oszukany. Może nie chcieć pójść do przedszkola następnego dnia w obawie, że rodzic nie przyjdzie. Dotrzymuj słowa – daje ono dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
•     Poświęć dziecku więcej czasu niż zwykle. Okazuj zainteresowanie, miłość, czułość. Częściej pójdź z nim na spacer, poczytaj ulubioną bajkę, pobaw się w ulubioną zabawę. Nie wypytuj: Jak było w przedszkolu? Czy płakałeś? Co zjadłeś? Spytaj: Czym się bawiłeś? Jak ma na imię twój kolega? Jeśli dziecko będzie opowiadało co działo się w przedszkolu, koncentruj się na jego samopoczuciu, relacjach z kolegami i podejmowanych zabawach.

·        Aby sprawdzić, jak dziecko spędza czas w przedszkolu i jakie są jego emocje, najlepiej popołudniami bawić się w przedszkole i odgrywać scenki „z życia”. W nich dziecko zobrazuje życie przedszkolne.

•     Zredukuj do minimum inne stresy, nowe sytuacje nie związane z przedszkolem, aby na czas pierwszych tygodni adaptacji wyłączyć większe wrażenia czy życiowe zmiany.
•     Ściśle współpracuj z nauczycielem. Relacje oparte na wzajemnym zaufaniu przyniosą oczekiwane rezultaty. Pytaj nauczyciela nie tylko o to, czy dziecko wszystko zjadło, ale także o to, czy nawiązuje kontakty z rówieśnikami, czy radzi sobie w różnych sytuacjach przedszkolnych. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem, czuje się bezpieczne.

·        Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości, bądź coś Cię zaniepokoi, zwróć się bezpośrednio do opiekuna. Unikaj mówienia o Twoich obawach przy dziecku. Jesteś dla niego najważniejszą osobą i autorytetem: Twoje emocje bardzo na nie wpływają.

•     Nie porównuj dziecka i jego reakcji z zachowaniem innych przedszkolaków czy starszego rodzeństwa. Radzenie sobie ze stresem adaptacyjnym jest sprawą indywidualną i u każdego malucha może przebiegać inaczej.
•     Proces adaptacji może trwać od kilkunastu dni do kilku miesięcy. Daj dziecku tyle czasu, ile będzie potrzebowało, aby przystosować się do nowych warunków. Uniezależnienie się od najbliższych i nawiązanie pozytywnych relacji w nowym, przedszkolnym środowisku są osiągnięciem rozwojowym dziecka, na które warto czekać.
•     Zaufaj nauczycielowi – to osoba z pełnymi kwaliikacjami do pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym.                           

PAMIĘTAJ, ŻEGNAJ I WITAJ SWOJE DZIECKO

ZAWSZE Z UŚMIECHEM!